ASTM E2832-2017
Standardowa metoda testowa dla
Pomiar współczynnika luminancji odbitej od światła chodnikowy
Oznaczenia w standardowych warunkach ciągłego zwilżania (RL-2)
ASTM E2832-12 (2017)
1. Zakres
1. Zakres
1.1 Niniejsza metoda badania obejmuje pomiar mokrego materiału odblaskowego (mcd/m2/lx) właściwości poziomych materiałów oznakowania poziomego, takich jak pasy drogowe i symbole nawierzchni drogowej. Opisano znormalizowaną metodę wykorzystującą znormalizowane urządzenie do ciągłego zwilżania i przenośny retrorefleklometr w celu uzyskania pomiarów właściwości odblaskowych poziomych oznakowań chodnikowych.
1.2 Właściwości odblaskowe uzyskane w tym teście w znormalizowanych warunkach ciągłego zwilżania niekoniecznie odnoszą się do tego, jak oznakowania zachowują się we wszystkich warunkach naturalnego deszczu.
UWAGA 1 – Metodę badawczą E2I77 można zastosować do opisu właściwości odblaskowych oznakowań nawierzchni w warunkach wilgoci, np. po okresie deszczu.
1.3 Niniejsza metoda badawcza jest odpowiednia do pomiarów dokonywanych w laboratorium i w terenie, pod warunkiem przestrzegania niezbędnych kontroli i środków ostrożności.
1.4 Niniejsza metoda badawcza określa zastosowanie retroreflektometrów z wiązką zewnętrzną zgodnych z metodą badawczą El710.2Kąty wejścia i obserwacji wymagane dla retroreflektometru w tej metodzie badawczej są powszechnie określane jako „geometria 30 metrów”.2
1.5 Metoda badania wyklucza wpływ deszczu pomiędzy pojazdem a oznakowaniem.
1.6 Wyniki uzyskane przy użyciu tej metody badawczej nie powinny stanowić jedynej podstawy do określenia i oceny skuteczności odblaskowej systemów oznakowania nawierzchni na mokro. Użytkownicy powinni uzupełnić wyniki tej metody badawczej innymi wynikami oceny, takimi jak oględziny w nocy.
1.7 Wartości podane w jednostkach SI należy traktować jako standardowe. Wartości podane w nawiasach służą wyłącznie celom informacyjnym.
1.8Niniejsza norma nie ma na celu rozwiązania wszystkich problemów związanych z bezpieczeństwem, jeśli takie istnieją, związanych z jej stosowaniem. Obowiązkiem użytkownika niniejszej normy jest ustanowienie odpowiednich praktyk w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska oraz określenie możliwości zastosowania ograniczeń regulacyjnych przed użyciem.
1.9 Niniejsza norma międzynarodowa została opracowana zgodnie z uznanymi na arenie międzynarodowej zasadami normalizacji, ustalonymi w Decyzji w sprawie zasad opracowywania międzynarodowych norm, wytycznych i zaleceń wydanej przez Komitet ds. Barier Technicznych w Handlu (TBT) Światowej Organizacji Handlu.
2. Dokumenty referencyjne
2 Dokumenty odniesienia
2.1 Normy ASTM: ASTM
El77Praktyka stosowania terminów „precyzja” i „odchylenie” w metodach testowych ASTM
E691Praktyka prowadzenia badania międzylaboratoryjnego w celu określenia precyzji metody badawczej
E965Metoda testowa pomiaru głębokości makrotekstury nawierzchni przy użyciu techniki wolumetrycznej
E1710Metoda badania odblaskowego oznakowania nawierzchni materiałów o geometrii zalecanej przez CEN przy użyciu przenośnego retroreflektometru
E2177Metoda badania pomiaru współczynnika luminancji odbitej odblaskowo (RL) oznaczeń nawierzchni w standardowym stanie wilgotności
3. Terminologia
3Terminologia
3.1 Definicje:
3.1.1 współczynnik luminancji odbitej, RL, n – stosunek luminancji L rzutowanej powierzchni do normalnego natężenia oświetlenia E na powierzchni w płaszczyźnie prostopadłej do padającego światła, wyrażony w milikandelach na metr kwadratowy na luks (mcd/ nr/lx).
3.1.2 warunki ciągłego zwilżania, n – stan testowy, w którym próbka oznakowania chodnikowego jest poddawana w trakcie pomiaru ciągłemu, nieprzerwanemu zraszaniu wodą, równomiernie rozprowadzanemu po oznakowaniu chodnika, z określoną i kontrolowaną szybkością.
3.1.3 wiązka zewnętrzna R, retroreflektometry, n – retroreflektometr do oznakowania nawierzchni, który mierzy współczynnik luminancji odblaskowej.RL, w obszarze pomiarowym całkowicie wykraczającym poza retroreflektometr.
3.1.4 RL-2, współczynnik stanu ustalonego luminancji odbitej odblaskowo, RL, określił nieokreślone warunki ciągłego zwilżania z szybkością 2 cali na godzinę.
3.1.4.1 Dyskusja — Wyniki tej metody badawczej należy podawać jako R(L.2), gdzie „2” oznacza stopień zwilżania stosowany w calach na godzinę (in./h).
3.1.5 Warunki stanu ustalonego, n一 pomiary osiągnęły stan ustalony, gdy sześć kolejnych odczytów przyrządu retroreflektometrycznego dokonanych w odstępach około 10 s nie wykazuje spójnej tendencji w górę lub w dół współczynnika wartości luminancji odbitej odblaskowo.
4. Podsumowanie metody badawczej
4.1 Niniejsza metoda badawcza opisuje standardową procedurę pomiaru właściwości odblaskowych poziomo nałożonych systemów oznakowania poziomego w warunkach ciągłego zwilżania.
4.2 Badany system oznakowania nawierzchni poddawany jest ciągłemu zwilżaniu za pomocą urządzenia zwilżającego o określonej konstrukcji, skalibrowanego w celu zapewnienia kontrolowanej szybkości zwilżania.
4.3 Opisano protokół i wymagania dotyczące przyrządów do pomiaru RL_2 w określonych warunkach ciągłego zwilżania.
5. Znaczenie i zastosowanie
5.1 Niniejsza metoda badawcza pozwala zmierzyć skuteczność odblaskową (współczynnik luminancji odbitej odblaskowo, RL-2)dla systemu oznakowania nawierzchni w warunkach ciągłego zawilgocenia. Wynik testu zależy od takich czynników, jak spoiwo do oznakowania nawierzchni i materiały optyczne, ich zastosowanie, zużycie w wyniku ruchu ulicznego i orki, stopień zwilżenia oraz nachylenie drogi i nachylenie poprzeczne.
5.2 Zmierzona skuteczność odblaskowa w warunkach ciągłego zwilżania może zostać wykorzystana do scharakteryzowania właściwości oznakowania nawierzchni na drodze podczas ciągłego opadania na nią wody. Efektywność odblaskowa oznakowania w warunkach ciągłego zwilżania jest prawie zawsze inna niż w warunkach suchych.
5.3 Szybkość zwilżania wynosząca 2 cale/h stanowi górną granicę tego, co meteorologicznie klasyfikowane jest jako intensywne opady deszczu. Opady deszczu powyżej 2 cali/h są klasyfikowane jako ekstremalne lub gwałtowne i czasami są powiązane z pogodą, np. burzami tropikalnymi.
5.4 Odblaskowość oznakowania poziomego nawierzchni pogarsza się wraz ze zużyciem w ruchu drogowym i wymaga okresowych pomiarów, aby zapewnić, że współczynnik odblaskowej luminancji przy ciągłym zwilżaniu spełnia wymagania i zapewnia odpowiednią widoczność kierowcom jadącym nocą.
5.5 Ciągła szybkość zwilżania, a także nachylenie jezdni i nachylenie poprzeczne wpływają na wyniki tej metody badawczej. Użytkownicy mają obowiązek zmierzyć i zgłosić współczynnik zastosowany do testów.
5.6 Na wyniki tej metody badawczej wpływa nachylenie jezdni oraz nachylenie poprzeczne przylegające do obszaru pomiarowego. Do szybkiego pomiaru nachylenia i nachylenia poprzecznego można użyć poziomu cyfrowego (inklinometru).
5.7 Wyniki uzyskane tą metodą badawczą nie powinny stanowić jedynej podstawy do określenia i oceny skuteczności odblaskowej na mokro systemów oznakowania nawierzchni. Użytkownicy powinni uzupełnić wyniki tej metody badawczej innymi wynikami oceny, takimi jak nocne kontrole wizualne.
6. Zakłócenia
6.1 Nowo zainstalowane oznakowanie poziome może mieć właściwości powierzchni uniemożliwiające równomierne zwilżanie. Ten stan hydrofobowy może dawać niespójne i bardzo zmienne wyniki podczas pomiaru współczynnika odbitej luminancji w warunkach ciągłego zwilżania.
6.1.1 Zaleca się dokonanie pomiarów najpóźniej po 14 dniach od naniesienia oznaczeń. Warunki hydrofobowe są na ogół eliminowane przez narażenie na działanie środowiska i zużycie ruchu.
6.1.2 W przypadku pomiarów laboratoryjnych systemów oznakowania nawierzchni montowanych na płytach należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć warunków hydrofobowych, ponieważ płyty zazwyczaj nie są narażone na ruch. Zastosowanie środka powierzchniowo czynnego w zbiorniku wody spowodowało problemy związane z mikroskopijnym pienieniem i pęcherzykami, co spowodowało niedopuszczalną zmienność odczytów. Zanim będzie można zalecić konkretny środek powierzchniowo czynny, potrzebne są dalsze badania.
7. Aparatura
7.1 Retroreflektometr:
7.1.1 Retroreflektometr powinien odzwierciedlać wiązkę zewnętrzną RLretroreflektometr (patrz 3.1.3).
7.1.2 Retroreflektometr powinien mieć takie wymiary i umiejscowienie obszaru pomiarowego, aby troreflektometr mógł być umieszczony względem urządzenia zwilżającego, tak aby obszar pomiarowy mieścił się całkowicie w zwilżonym obszarze wewnątrz urządzenia zwilżającego.
7.1.3 Retroreflektometr powinien spełniać wymagania metody badawczej El710.
7.2 Urządzenie zwilżające:
7.2.1 Urządzenie zwilżające powinno odpowiadać projektom i parametrom użytkowym określonym w Załączniku Al.
UWAGA 2 — Rozmiar kropli wody i prędkość uderzenia będą miały wpływ na pomiary luminancji oznakowań odbite odblaskowo. Urządzenie zwilżające opisane w Załączniku Al ma szczególne właściwości oddziaływania na wodę, które nie zostały określone ilościowo. Do pomiaru odbitych pomiarów luminancji oznaczeń w warunkach ciągłego zwilżania w sposób standardowy. należy przestrzegać projektu i konstrukcji urządzenia zwilżającego opisanego w załączniku AI.
8. Odczynniki i materiały
8.1 Należy używać czystej wody, wolnej od cząstek stałych i rozpuszczonych substancji stałych, aby zapobiec zatykaniu dysz. Zalecana jest dostępna w handlu woda destylowana.
9. Pobieranie próbek, próbki do badań i jednostki testowe
9.1 Do pomiarów w terenie wybrane próbki do badań powinny być wizualnie reprezentatywne dla ocenianego oznakowania nawierzchni i wolne od oczywistego nadmiernego zużycia, takiego jak ślady poślizgu lub uszkodzenia pługa.
9.2 Chociaż wymagana jest tylko jedna próbka do badania, zaleca się stosowanie wielu próbek.
9.3 Pomiary należy rejestrować dopiero po osiągnięciu stabilnych warunków. Przed przeniesieniem aparatu zwilżającego należy zapisać co najmniej cztery odczyty przyrządu.
10.Kalibracja i standaryzacja
10.1 Retroreflektometr z wiązką zewnętrzną:
10.1.1 Retroreflektometr należy znormalizować zgodnie z instrukcjami producenta przyrządu, korzystając ze skalibrowanego wzorca odniesienia lub wzorca roboczego dostarczonego wraz z przyrządem.
10.1.2 Transport przenośnych reflektometrów z klimatyzowanego pomieszczenia na miejsce badań może skutkować zabrudzeniem lusterek przyrządu. Jeżeli istnieją jakiekolwiek wątpliwości dotyczące standaryzacji lub jeśli odczyty wzorca odniesienia lub wzorca roboczego nie są stałe, należy poczekać, aż przyrząd osiągnie warunki otoczenia i przeprowadzić ponowną standaryzację przy użyciu wzorca odniesienia lub wzorca roboczego. Jeśli problem będzie się powtarzał, wstrzymaj pomiary do czasu naprawy urządzenia.
10.1.3 Normalizacja przyrządu będzie sprawdzana co najmniej raz dziennie w suchych warunkach. Jeżeli kolejne odczyty wzorca odniesienia odbiegają od wartości odniesienia o więcej niż pięć procent, należy przeprowadzić ponowną standaryzację. Jeżeli odczyty wzorca odniesienia odbiegają o więcej niż dziesięć procent od wartości odniesienia, należy ponownie standaryzować i dodatkowo powtórzyć wszystkie pomiary wykonane po wcześniejszej pomyślnej weryfikacji lub standaryzacji.
10.2 Urządzenie zwilżające:
10.2.1 Przed każdym pomiarem należy przeprowadzić kalibrację stopnia zwilżania. Wyreguluj kąt dyszy i ciśnienie robocze, aż do uzyskania wymaganej ciągłej szybkości zwilżania.
10.2.2 Wyśrodkuj trzy sąsiadujące ze sobą suche pojemniki o znanej powierzchni otwarcia (każdy o wymiarach około 100 cali (4 cale) szerokości i 100 mm (4 cale) długości) nad obszarem pomiarowym retroreflektometru (pojemniki powinny mieć co najmniej 12,5 mm (0,5 w.) głęboko). Włącz urządzenie zwilżające i zbieraj wodę przez co najmniej dwie minuty. Określ objętość wody, stosując jedną z poniższych procedur.
10.2.2.1 Metoda wolumetryczna — wlać zawartość każdego pojemnika do suchego cylindra miarowego o pojemności 50 cali. Zanotuj objętość wody zebranej z dokładnością do 0,1 ml w każdym pojemniku. Podziel objętość wody przez czas zbierania w minutach. Zapisać objętość na minutę w ml/min.
10.2.2.2 Metoda grawimetryczna — Przed kalibracją zważ każdy suchy pojemnik i zapisz jego tarę z dokładnością do 0,1 g. Po zebraniu rozpylonej wody ponownie zważ i zapisz masę brutto każdego pojemnika. Masę netto zebranej wody należy obliczyć, odejmując wagę tary od masy brutto. Podziel masę netto wody zebranej w każdym pojemniku przez gęstość wody (1,0 g/ml), aby otrzymać objętość wody zebranej w każdym pojemniku. Podziel objętość wody przez czas zbierania w minutach. Zapisać objętość na minutę w ml/min.
10.2.3 Obliczanie szybkości zwilżania — Obliczyć szybkość zwilżania dla każdego pojemnika z równania 1. Wymagana szybkość zwilżania wynosi 2,0 ± 0,2 cala/h.
Szybkość zwilżania (cal/h) = (VP Ml A rea) * 0,394 (cal/cm)* 60 (min. Hi) (1)
Gdzie:
VPM = objętość na minutę, w ml/min; I
Powierzchnia = powierzchnia otwarcia kontenera, w cnr.
10.2.4 Aby sprawdzić równomierność natrysku na obszarze pomiarowym, porównaj szybkości zwilżania obliczone dla trzech pojemników. Szybkość zwilżania mierzona dla każdego pojedynczego pojemnika powinna mieścić się w granicach 20 procent średniej szybkości zwilżania trzech pojemników.
10.2.5 Należy regularnie sprawdzać stopień zwilżania i równomierność natrysku. Zaleca się sprawdzanie szybkości zwilżania i jednorodności oprysku przynajmniej codziennie i przed wykonaniem pomiarów. Jeżeli zmieni się wzór natryskiwania lub stopień zwilżania, sprawdź dysze pod kątem nagromadzonych zanieczyszczeń. Dysze należy oczyścić i ponownie sprawdzić stopień zwilżania. Wizualna kontrola wzoru natryskiwania może być pomocna w zidentyfikowaniu niejednorodności natrysku i konieczności czyszczenia dysz.
10.2.6 Naprzeciw otworu retroreflektometru należy zainstalować pułapkę świetlną, aby ograniczyć dodatnie oddziaływanie światła rozproszonego na pomiar. Aby sprawdzić, czy pułapka świetlna działa zgodnie z oczekiwaniami, należy ustawić retroreflektometr i urządzenie zwilżające na płaskiej powierzchni chodnika bez oznaczeń odblaskowych. Po nasyceniu powierzchni chodnika i działaniu urządzenia zwilżającego z żądaną szybkością zwilżania zapisz odczyt. Jeżeli nie ma oznakowania odblaskowego, odczyt musi być mniejszy niż 5 mcd/lx/m2.
11. Procedura
11.1 Zmierzyć nachylenie i nachylenie poprzeczne nawierzchni sąsiadującej z próbką do badań.
11.1.1 Pomiarów w terenie nie należy wykonywać, jeżeli zarówno nachylenie poprzeczne, jak i nachylenie są mniejsze niż 0,5% lub gdy woda zanurza próbkę do badań.
11.1.2 Pomiary w laboratorium należy wykonywać, gdy próbka spoczywa na dwuprocentowym nachyleniu poprzecznym i jednoprocentowym nachyleniu.
11.2 Umieścić urządzenie zwilżające na badanej próbce, upewniając się, że obszar zwilżania pokrywa się z ostatnią próbką.
11.3 Włącz pompę urządzenia zwilżającego, sprawdź ciśnienie i sprawdź, czy próbka testowa jest równomiernie zwilżana z szybkością 2,0 ± 0,2 cala/h.
11.4 Po ustawieniu urządzenia zwilżającego delikatnie umieść retroreflektometr w takich pozycjach, aby mógł dokonać pomiaru przez otwór w urządzeniu zwilżającym.
11.5 Pozwól urządzeniu zwilżającemu działać wystarczająco długo, aby nasycić badaną próbkę. Może to zająć od 30 sekund do kilku minut, w zależności od rodzaju znakowania i tego, czy metodą testową E2177 zastosowano tę samą próbkę bezpośrednio przed przeprowadzeniem tego testu (co jest ogólnie uważane za dobrą praktykę). Po nasyceniu oznaczenia kontynuować obsługę urządzenia zwilżającego i rozpocząć dokonywanie odczytów przyrządu w odstępach dziesięciosekundowych, aż wartości odblasku osiągną stan ustalony. Jeżeli oznaczenia nie osiągną stałego stanu nieaktualnego w ciągu pięciu minut, wyniki podaje się jako nieokreślone.
11.6 Po osiągnięciu warunków stanu ustalonego należy rozpocząć rejestrację odczytów przyrządu dla każdej badanej próbki. Zapisz co najmniej cztery odczyty.
12. Obliczanie lub interpretacja wyników
12.1 W celu ustalenia wyników badań należy obliczyć średnią wartość z czterech kolejnych odczytów przyrządów na każdą próbkę. Jeżeli pomiary wykonano dla każdego kierunku ruchu dla linii środkowych, należy załączyć oddzielne wyniki badań.
13. Raport
13.1 Raport będzie zawierał następujące elementy:
13.1.1 Data testu, temperatura otoczenia i inne istotne warunki pogodowe.
13.1.2 Identyfikacja użytego przyrządu, wartość i data kalibracji wzorca odniesienia w panelu kontrolnym.
13.1.3 Nazwa operatora i dane kontaktowe.
13.1.4 Szybkość zwilżania ciągłego oraz średnie i odchylenie standardowe wyniku badania podane w milikandelasper metrach kwadratowych na luks (mcd/m2/lx). Wynik badania należy podać dla każdej próbki do badań i kierunku jazdy (jak określono przez właściwą agencję). Jeżeli stosuje się wiele współczynników zwilżania, należy je podać niezależnie.
13.1.5 Położenie geograficzne miejsca pomiaru. Lokalizacja lub odległość systemu globalnego pozycjonowania (GPS) od najbliższego stałego obiektu identyfikacyjnego, takiego jak znacznik przebiegu lub skrzyżowanie.
13.1.6 Identyfikacja badanego oznakowania chodnikowego; typ (na przykład rodzaj spoiwa, grubość i nośnik optyczny, który może obejmować rodzaj i rozmiar koralika, jeśli jest znany), kolor, wiek (data instalacji oznakowania chodnika, jeśli jest znana), położenie na drodze (linia krawędzi, pierwsza linia, druga linia, linia środkowa itp.) oraz inne informacje i cechy zgodnie z opisem.
13.1.7 Opis nawierzchni i tekstury drogi, tj. cementu portlandzkiego (PCC) (wyczesanego, szczotkowanego, zużytego), bitumu, uszczelnienia wiórowego itp.
UWAGA 3 – Teksturę nawierzchni można zidentyfikować i określić ilościowo metodą badawczą E965.
13.1.8 Nachylenie i nachylenie poprzeczne jezdni przylegającej do mierzonego oznakowania nawierzchni.
13.1.9 Uwagi dotyczące ogólnego stanu linii, takie jak ślady gumy, pozostałości asfaltu, uszkodzenia pługa śnieżnego i inne czynniki, które mogą mieć wpływ na pomiar odblasku.
14. Precyzja i stronniczość
14.1 Precyzja tej metody badawczej opiera się na międzylaboratoryjnym badaniu ASTME2832, Metoda testowa pomiaru współczynnika odblaskowej luminancji oznaczeń nawierzchni w standardowych warunkach ciągłego zwilżania (RL-2), przeprowadzonego w 2011 r. W badaniu wzięło udział dziesięć laboratoriów. Każde z laboratoriów zostało poproszone o przedstawienie dwóch powtórzonych wyników testów dla dwóch lokalizacji w pięciu różnych termoplastycznych systemach oznakowania nawierzchni. Każdy zgłoszony „wynik testu” oznacza pojedyncze oznaczenie lub pomiar. Przy projektowaniu i analizie danych zastosowano praktykę E69I; szczegóły podano w raporcie z badań nr RR:E12-IOO7.
ASTM E2832-2017
Standardowa metoda testowa dla
Pomiar współczynnika luminancji odbitej od światła chodnikowy
Oznaczenia w standardowych warunkach ciągłego zwilżania (RL-2)
ASTM E2832-12 (2017)
1. Zakres
1. Zakres
1.1 Niniejsza metoda badania obejmuje pomiar mokrego materiału odblaskowego (mcd/m2/lx) właściwości poziomych materiałów oznakowania poziomego, takich jak pasy drogowe i symbole nawierzchni drogowej. Opisano znormalizowaną metodę wykorzystującą znormalizowane urządzenie do ciągłego zwilżania i przenośny retrorefleklometr w celu uzyskania pomiarów właściwości odblaskowych poziomych oznakowań chodnikowych.
1.2 Właściwości odblaskowe uzyskane w tym teście w znormalizowanych warunkach ciągłego zwilżania niekoniecznie odnoszą się do tego, jak oznakowania zachowują się we wszystkich warunkach naturalnego deszczu.
UWAGA 1 – Metodę badawczą E2I77 można zastosować do opisu właściwości odblaskowych oznakowań nawierzchni w warunkach wilgoci, np. po okresie deszczu.
1.3 Niniejsza metoda badawcza jest odpowiednia do pomiarów dokonywanych w laboratorium i w terenie, pod warunkiem przestrzegania niezbędnych kontroli i środków ostrożności.
1.4 Niniejsza metoda badawcza określa zastosowanie retroreflektometrów z wiązką zewnętrzną zgodnych z metodą badawczą El710.2Kąty wejścia i obserwacji wymagane dla retroreflektometru w tej metodzie badawczej są powszechnie określane jako „geometria 30 metrów”.2
1.5 Metoda badania wyklucza wpływ deszczu pomiędzy pojazdem a oznakowaniem.
1.6 Wyniki uzyskane przy użyciu tej metody badawczej nie powinny stanowić jedynej podstawy do określenia i oceny skuteczności odblaskowej systemów oznakowania nawierzchni na mokro. Użytkownicy powinni uzupełnić wyniki tej metody badawczej innymi wynikami oceny, takimi jak oględziny w nocy.
1.7 Wartości podane w jednostkach SI należy traktować jako standardowe. Wartości podane w nawiasach służą wyłącznie celom informacyjnym.
1.8Niniejsza norma nie ma na celu rozwiązania wszystkich problemów związanych z bezpieczeństwem, jeśli takie istnieją, związanych z jej stosowaniem. Obowiązkiem użytkownika niniejszej normy jest ustanowienie odpowiednich praktyk w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska oraz określenie możliwości zastosowania ograniczeń regulacyjnych przed użyciem.
1.9 Niniejsza norma międzynarodowa została opracowana zgodnie z uznanymi na arenie międzynarodowej zasadami normalizacji, ustalonymi w Decyzji w sprawie zasad opracowywania międzynarodowych norm, wytycznych i zaleceń wydanej przez Komitet ds. Barier Technicznych w Handlu (TBT) Światowej Organizacji Handlu.
2. Dokumenty referencyjne
2 Dokumenty odniesienia
2.1 Normy ASTM: ASTM
El77Praktyka stosowania terminów „precyzja” i „odchylenie” w metodach testowych ASTM
E691Praktyka prowadzenia badania międzylaboratoryjnego w celu określenia precyzji metody badawczej
E965Metoda testowa pomiaru głębokości makrotekstury nawierzchni przy użyciu techniki wolumetrycznej
E1710Metoda badania odblaskowego oznakowania nawierzchni materiałów o geometrii zalecanej przez CEN przy użyciu przenośnego retroreflektometru
E2177Metoda badania pomiaru współczynnika luminancji odbitej odblaskowo (RL) oznaczeń nawierzchni w standardowym stanie wilgotności
3. Terminologia
3Terminologia
3.1 Definicje:
3.1.1 współczynnik luminancji odbitej, RL, n – stosunek luminancji L rzutowanej powierzchni do normalnego natężenia oświetlenia E na powierzchni w płaszczyźnie prostopadłej do padającego światła, wyrażony w milikandelach na metr kwadratowy na luks (mcd/ nr/lx).
3.1.2 warunki ciągłego zwilżania, n – stan testowy, w którym próbka oznakowania chodnikowego jest poddawana w trakcie pomiaru ciągłemu, nieprzerwanemu zraszaniu wodą, równomiernie rozprowadzanemu po oznakowaniu chodnika, z określoną i kontrolowaną szybkością.
3.1.3 wiązka zewnętrzna R, retroreflektometry, n – retroreflektometr do oznakowania nawierzchni, który mierzy współczynnik luminancji odblaskowej.RL, w obszarze pomiarowym całkowicie wykraczającym poza retroreflektometr.
3.1.4 RL-2, współczynnik stanu ustalonego luminancji odbitej odblaskowo, RL, określił nieokreślone warunki ciągłego zwilżania z szybkością 2 cali na godzinę.
3.1.4.1 Dyskusja — Wyniki tej metody badawczej należy podawać jako R(L.2), gdzie „2” oznacza stopień zwilżania stosowany w calach na godzinę (in./h).
3.1.5 Warunki stanu ustalonego, n一 pomiary osiągnęły stan ustalony, gdy sześć kolejnych odczytów przyrządu retroreflektometrycznego dokonanych w odstępach około 10 s nie wykazuje spójnej tendencji w górę lub w dół współczynnika wartości luminancji odbitej odblaskowo.
4. Podsumowanie metody badawczej
4.1 Niniejsza metoda badawcza opisuje standardową procedurę pomiaru właściwości odblaskowych poziomo nałożonych systemów oznakowania poziomego w warunkach ciągłego zwilżania.
4.2 Badany system oznakowania nawierzchni poddawany jest ciągłemu zwilżaniu za pomocą urządzenia zwilżającego o określonej konstrukcji, skalibrowanego w celu zapewnienia kontrolowanej szybkości zwilżania.
4.3 Opisano protokół i wymagania dotyczące przyrządów do pomiaru RL_2 w określonych warunkach ciągłego zwilżania.
5. Znaczenie i zastosowanie
5.1 Niniejsza metoda badawcza pozwala zmierzyć skuteczność odblaskową (współczynnik luminancji odbitej odblaskowo, RL-2)dla systemu oznakowania nawierzchni w warunkach ciągłego zawilgocenia. Wynik testu zależy od takich czynników, jak spoiwo do oznakowania nawierzchni i materiały optyczne, ich zastosowanie, zużycie w wyniku ruchu ulicznego i orki, stopień zwilżenia oraz nachylenie drogi i nachylenie poprzeczne.
5.2 Zmierzona skuteczność odblaskowa w warunkach ciągłego zwilżania może zostać wykorzystana do scharakteryzowania właściwości oznakowania nawierzchni na drodze podczas ciągłego opadania na nią wody. Efektywność odblaskowa oznakowania w warunkach ciągłego zwilżania jest prawie zawsze inna niż w warunkach suchych.
5.3 Szybkość zwilżania wynosząca 2 cale/h stanowi górną granicę tego, co meteorologicznie klasyfikowane jest jako intensywne opady deszczu. Opady deszczu powyżej 2 cali/h są klasyfikowane jako ekstremalne lub gwałtowne i czasami są powiązane z pogodą, np. burzami tropikalnymi.
5.4 Odblaskowość oznakowania poziomego nawierzchni pogarsza się wraz ze zużyciem w ruchu drogowym i wymaga okresowych pomiarów, aby zapewnić, że współczynnik odblaskowej luminancji przy ciągłym zwilżaniu spełnia wymagania i zapewnia odpowiednią widoczność kierowcom jadącym nocą.
5.5 Ciągła szybkość zwilżania, a także nachylenie jezdni i nachylenie poprzeczne wpływają na wyniki tej metody badawczej. Użytkownicy mają obowiązek zmierzyć i zgłosić współczynnik zastosowany do testów.
5.6 Na wyniki tej metody badawczej wpływa nachylenie jezdni oraz nachylenie poprzeczne przylegające do obszaru pomiarowego. Do szybkiego pomiaru nachylenia i nachylenia poprzecznego można użyć poziomu cyfrowego (inklinometru).
5.7 Wyniki uzyskane tą metodą badawczą nie powinny stanowić jedynej podstawy do określenia i oceny skuteczności odblaskowej na mokro systemów oznakowania nawierzchni. Użytkownicy powinni uzupełnić wyniki tej metody badawczej innymi wynikami oceny, takimi jak nocne kontrole wizualne.
6. Zakłócenia
6.1 Nowo zainstalowane oznakowanie poziome może mieć właściwości powierzchni uniemożliwiające równomierne zwilżanie. Ten stan hydrofobowy może dawać niespójne i bardzo zmienne wyniki podczas pomiaru współczynnika odbitej luminancji w warunkach ciągłego zwilżania.
6.1.1 Zaleca się dokonanie pomiarów najpóźniej po 14 dniach od naniesienia oznaczeń. Warunki hydrofobowe są na ogół eliminowane przez narażenie na działanie środowiska i zużycie ruchu.
6.1.2 W przypadku pomiarów laboratoryjnych systemów oznakowania nawierzchni montowanych na płytach należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć warunków hydrofobowych, ponieważ płyty zazwyczaj nie są narażone na ruch. Zastosowanie środka powierzchniowo czynnego w zbiorniku wody spowodowało problemy związane z mikroskopijnym pienieniem i pęcherzykami, co spowodowało niedopuszczalną zmienność odczytów. Zanim będzie można zalecić konkretny środek powierzchniowo czynny, potrzebne są dalsze badania.
7. Aparatura
7.1 Retroreflektometr:
7.1.1 Retroreflektometr powinien odzwierciedlać wiązkę zewnętrzną RLretroreflektometr (patrz 3.1.3).
7.1.2 Retroreflektometr powinien mieć takie wymiary i umiejscowienie obszaru pomiarowego, aby troreflektometr mógł być umieszczony względem urządzenia zwilżającego, tak aby obszar pomiarowy mieścił się całkowicie w zwilżonym obszarze wewnątrz urządzenia zwilżającego.
7.1.3 Retroreflektometr powinien spełniać wymagania metody badawczej El710.
7.2 Urządzenie zwilżające:
7.2.1 Urządzenie zwilżające powinno odpowiadać projektom i parametrom użytkowym określonym w Załączniku Al.
UWAGA 2 — Rozmiar kropli wody i prędkość uderzenia będą miały wpływ na pomiary luminancji oznakowań odbite odblaskowo. Urządzenie zwilżające opisane w Załączniku Al ma szczególne właściwości oddziaływania na wodę, które nie zostały określone ilościowo. Do pomiaru odbitych pomiarów luminancji oznaczeń w warunkach ciągłego zwilżania w sposób standardowy. należy przestrzegać projektu i konstrukcji urządzenia zwilżającego opisanego w załączniku AI.
8. Odczynniki i materiały
8.1 Należy używać czystej wody, wolnej od cząstek stałych i rozpuszczonych substancji stałych, aby zapobiec zatykaniu dysz. Zalecana jest dostępna w handlu woda destylowana.
9. Pobieranie próbek, próbki do badań i jednostki testowe
9.1 Do pomiarów w terenie wybrane próbki do badań powinny być wizualnie reprezentatywne dla ocenianego oznakowania nawierzchni i wolne od oczywistego nadmiernego zużycia, takiego jak ślady poślizgu lub uszkodzenia pługa.
9.2 Chociaż wymagana jest tylko jedna próbka do badania, zaleca się stosowanie wielu próbek.
9.3 Pomiary należy rejestrować dopiero po osiągnięciu stabilnych warunków. Przed przeniesieniem aparatu zwilżającego należy zapisać co najmniej cztery odczyty przyrządu.
10.Kalibracja i standaryzacja
10.1 Retroreflektometr z wiązką zewnętrzną:
10.1.1 Retroreflektometr należy znormalizować zgodnie z instrukcjami producenta przyrządu, korzystając ze skalibrowanego wzorca odniesienia lub wzorca roboczego dostarczonego wraz z przyrządem.
10.1.2 Transport przenośnych reflektometrów z klimatyzowanego pomieszczenia na miejsce badań może skutkować zabrudzeniem lusterek przyrządu. Jeżeli istnieją jakiekolwiek wątpliwości dotyczące standaryzacji lub jeśli odczyty wzorca odniesienia lub wzorca roboczego nie są stałe, należy poczekać, aż przyrząd osiągnie warunki otoczenia i przeprowadzić ponowną standaryzację przy użyciu wzorca odniesienia lub wzorca roboczego. Jeśli problem będzie się powtarzał, wstrzymaj pomiary do czasu naprawy urządzenia.
10.1.3 Normalizacja przyrządu będzie sprawdzana co najmniej raz dziennie w suchych warunkach. Jeżeli kolejne odczyty wzorca odniesienia odbiegają od wartości odniesienia o więcej niż pięć procent, należy przeprowadzić ponowną standaryzację. Jeżeli odczyty wzorca odniesienia odbiegają o więcej niż dziesięć procent od wartości odniesienia, należy ponownie standaryzować i dodatkowo powtórzyć wszystkie pomiary wykonane po wcześniejszej pomyślnej weryfikacji lub standaryzacji.
10.2 Urządzenie zwilżające:
10.2.1 Przed każdym pomiarem należy przeprowadzić kalibrację stopnia zwilżania. Wyreguluj kąt dyszy i ciśnienie robocze, aż do uzyskania wymaganej ciągłej szybkości zwilżania.
10.2.2 Wyśrodkuj trzy sąsiadujące ze sobą suche pojemniki o znanej powierzchni otwarcia (każdy o wymiarach około 100 cali (4 cale) szerokości i 100 mm (4 cale) długości) nad obszarem pomiarowym retroreflektometru (pojemniki powinny mieć co najmniej 12,5 mm (0,5 w.) głęboko). Włącz urządzenie zwilżające i zbieraj wodę przez co najmniej dwie minuty. Określ objętość wody, stosując jedną z poniższych procedur.
10.2.2.1 Metoda wolumetryczna — wlać zawartość każdego pojemnika do suchego cylindra miarowego o pojemności 50 cali. Zanotuj objętość wody zebranej z dokładnością do 0,1 ml w każdym pojemniku. Podziel objętość wody przez czas zbierania w minutach. Zapisać objętość na minutę w ml/min.
10.2.2.2 Metoda grawimetryczna — Przed kalibracją zważ każdy suchy pojemnik i zapisz jego tarę z dokładnością do 0,1 g. Po zebraniu rozpylonej wody ponownie zważ i zapisz masę brutto każdego pojemnika. Masę netto zebranej wody należy obliczyć, odejmując wagę tary od masy brutto. Podziel masę netto wody zebranej w każdym pojemniku przez gęstość wody (1,0 g/ml), aby otrzymać objętość wody zebranej w każdym pojemniku. Podziel objętość wody przez czas zbierania w minutach. Zapisać objętość na minutę w ml/min.
10.2.3 Obliczanie szybkości zwilżania — Obliczyć szybkość zwilżania dla każdego pojemnika z równania 1. Wymagana szybkość zwilżania wynosi 2,0 ± 0,2 cala/h.
Szybkość zwilżania (cal/h) = (VP Ml A rea) * 0,394 (cal/cm)* 60 (min. Hi) (1)
Gdzie:
VPM = objętość na minutę, w ml/min; I
Powierzchnia = powierzchnia otwarcia kontenera, w cnr.
10.2.4 Aby sprawdzić równomierność natrysku na obszarze pomiarowym, porównaj szybkości zwilżania obliczone dla trzech pojemników. Szybkość zwilżania mierzona dla każdego pojedynczego pojemnika powinna mieścić się w granicach 20 procent średniej szybkości zwilżania trzech pojemników.
10.2.5 Należy regularnie sprawdzać stopień zwilżania i równomierność natrysku. Zaleca się sprawdzanie szybkości zwilżania i jednorodności oprysku przynajmniej codziennie i przed wykonaniem pomiarów. Jeżeli zmieni się wzór natryskiwania lub stopień zwilżania, sprawdź dysze pod kątem nagromadzonych zanieczyszczeń. Dysze należy oczyścić i ponownie sprawdzić stopień zwilżania. Wizualna kontrola wzoru natryskiwania może być pomocna w zidentyfikowaniu niejednorodności natrysku i konieczności czyszczenia dysz.
10.2.6 Naprzeciw otworu retroreflektometru należy zainstalować pułapkę świetlną, aby ograniczyć dodatnie oddziaływanie światła rozproszonego na pomiar. Aby sprawdzić, czy pułapka świetlna działa zgodnie z oczekiwaniami, należy ustawić retroreflektometr i urządzenie zwilżające na płaskiej powierzchni chodnika bez oznaczeń odblaskowych. Po nasyceniu powierzchni chodnika i działaniu urządzenia zwilżającego z żądaną szybkością zwilżania zapisz odczyt. Jeżeli nie ma oznakowania odblaskowego, odczyt musi być mniejszy niż 5 mcd/lx/m2.
11. Procedura
11.1 Zmierzyć nachylenie i nachylenie poprzeczne nawierzchni sąsiadującej z próbką do badań.
11.1.1 Pomiarów w terenie nie należy wykonywać, jeżeli zarówno nachylenie poprzeczne, jak i nachylenie są mniejsze niż 0,5% lub gdy woda zanurza próbkę do badań.
11.1.2 Pomiary w laboratorium należy wykonywać, gdy próbka spoczywa na dwuprocentowym nachyleniu poprzecznym i jednoprocentowym nachyleniu.
11.2 Umieścić urządzenie zwilżające na badanej próbce, upewniając się, że obszar zwilżania pokrywa się z ostatnią próbką.
11.3 Włącz pompę urządzenia zwilżającego, sprawdź ciśnienie i sprawdź, czy próbka testowa jest równomiernie zwilżana z szybkością 2,0 ± 0,2 cala/h.
11.4 Po ustawieniu urządzenia zwilżającego delikatnie umieść retroreflektometr w takich pozycjach, aby mógł dokonać pomiaru przez otwór w urządzeniu zwilżającym.
11.5 Pozwól urządzeniu zwilżającemu działać wystarczająco długo, aby nasycić badaną próbkę. Może to zająć od 30 sekund do kilku minut, w zależności od rodzaju znakowania i tego, czy metodą testową E2177 zastosowano tę samą próbkę bezpośrednio przed przeprowadzeniem tego testu (co jest ogólnie uważane za dobrą praktykę). Po nasyceniu oznaczenia kontynuować obsługę urządzenia zwilżającego i rozpocząć dokonywanie odczytów przyrządu w odstępach dziesięciosekundowych, aż wartości odblasku osiągną stan ustalony. Jeżeli oznaczenia nie osiągną stałego stanu nieaktualnego w ciągu pięciu minut, wyniki podaje się jako nieokreślone.
11.6 Po osiągnięciu warunków stanu ustalonego należy rozpocząć rejestrację odczytów przyrządu dla każdej badanej próbki. Zapisz co najmniej cztery odczyty.
12. Obliczanie lub interpretacja wyników
12.1 W celu ustalenia wyników badań należy obliczyć średnią wartość z czterech kolejnych odczytów przyrządów na każdą próbkę. Jeżeli pomiary wykonano dla każdego kierunku ruchu dla linii środkowych, należy załączyć oddzielne wyniki badań.
13. Raport
13.1 Raport będzie zawierał następujące elementy:
13.1.1 Data testu, temperatura otoczenia i inne istotne warunki pogodowe.
13.1.2 Identyfikacja użytego przyrządu, wartość i data kalibracji wzorca odniesienia w panelu kontrolnym.
13.1.3 Nazwa operatora i dane kontaktowe.
13.1.4 Szybkość zwilżania ciągłego oraz średnie i odchylenie standardowe wyniku badania podane w milikandelasper metrach kwadratowych na luks (mcd/m2/lx). Wynik badania należy podać dla każdej próbki do badań i kierunku jazdy (jak określono przez właściwą agencję). Jeżeli stosuje się wiele współczynników zwilżania, należy je podać niezależnie.
13.1.5 Położenie geograficzne miejsca pomiaru. Lokalizacja lub odległość systemu globalnego pozycjonowania (GPS) od najbliższego stałego obiektu identyfikacyjnego, takiego jak znacznik przebiegu lub skrzyżowanie.
13.1.6 Identyfikacja badanego oznakowania chodnikowego; typ (na przykład rodzaj spoiwa, grubość i nośnik optyczny, który może obejmować rodzaj i rozmiar koralika, jeśli jest znany), kolor, wiek (data instalacji oznakowania chodnika, jeśli jest znana), położenie na drodze (linia krawędzi, pierwsza linia, druga linia, linia środkowa itp.) oraz inne informacje i cechy zgodnie z opisem.
13.1.7 Opis nawierzchni i tekstury drogi, tj. cementu portlandzkiego (PCC) (wyczesanego, szczotkowanego, zużytego), bitumu, uszczelnienia wiórowego itp.
UWAGA 3 – Teksturę nawierzchni można zidentyfikować i określić ilościowo metodą badawczą E965.
13.1.8 Nachylenie i nachylenie poprzeczne jezdni przylegającej do mierzonego oznakowania nawierzchni.
13.1.9 Uwagi dotyczące ogólnego stanu linii, takie jak ślady gumy, pozostałości asfaltu, uszkodzenia pługa śnieżnego i inne czynniki, które mogą mieć wpływ na pomiar odblasku.
14. Precyzja i stronniczość
14.1 Precyzja tej metody badawczej opiera się na międzylaboratoryjnym badaniu ASTME2832, Metoda testowa pomiaru współczynnika odblaskowej luminancji oznaczeń nawierzchni w standardowych warunkach ciągłego zwilżania (RL-2), przeprowadzonego w 2011 r. W badaniu wzięło udział dziesięć laboratoriów. Każde z laboratoriów zostało poproszone o przedstawienie dwóch powtórzonych wyników testów dla dwóch lokalizacji w pięciu różnych termoplastycznych systemach oznakowania nawierzchni. Każdy zgłoszony „wynik testu” oznacza pojedyncze oznaczenie lub pomiar. Przy projektowaniu i analizie danych zastosowano praktykę E69I; szczegóły podano w raporcie z badań nr RR:E12-IOO7.